Trądzik pospolity

TRĄDZIK ZWYKŁY (POSPOLITY)

Jest jedną z najstarszych i najczęściej występujących chorób skóry. Jest to schorzenie przewlekłe, trudne do wyeliminowania i wymagająca kompleksowych działań. Na jego powstawanie ma wpływ nie tylko dojrzewanie, pojawia się u nastolatków, jak i u osób dorosłych. Szacunkowo 80% osób w okresie pomiędzy 11 a 30 rokiem życia w pewnym momencie boryka się z trądzikiem. Największe nasilenie przypada na wiek dojrzewania u dziewcząt w okresie 14-17 lat, u chłopców 16-19 lat, dotyczy 85% chłopców i 80% dziewcząt, delikatne stadium nawet u 99% nastolatków. Powyżej 25 roku życia trądzik występuje u 54% kobiet i 40% mężczyzn. W wieku 40 lat trądzik występuje u 5% kobiet i 1% mężczyzn.

Trądzik pospolity (acne vulgaris) jest chorobą wieloczynnikową, na której rozwój wpływa wiele czynników zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych. Należą do nich: nadmierna aktywność gruczołów łojowych – uwarunkowana jest genetycznie i pozostaje pod kontrolą hormonów, nadmierne rogowacenie przewodów wyprowadzających gruczołów łojowych, obecność bakterii Propionibacterium acnes, nadkażenie bakteriami innych rodzajów; często są to paciorkowce lub gronkowce, nadmierna aktywność androgenów.

Fazą pierwszą jest obfite wydzielanie łoju (łojotok) przez gruczoły łojowe oraz ich przerost. W okolicy twarzy, międzyłopatkowej, klatki piersiowej następuje powiększenie gruczołów łojowych. Dochodzi do łojotoku o nieprawidłowym składzie oraz szybkim przepływie, który powoduje rozpuszczenie płaszcza lipidowego mieszka, zmniejszenie stężenia cholesterolu, ceramidów i kwasu linolowego. Jest to jeden z czynników doprowadzających do powstawania zaskórników, czyli fazy drugiej, poprzez wzmożenie nieprawidłowego rogowacenia przewodów wyprowadzających gruczołów łojowych i mieszków włosowych. Zaburzone rogowacenie doprowadza do zwiększonej przepuszczalności ściany mieszka, ułatwiając dostęp płynom i komórkom zapalnym, co sprzyja szybszej proliferacji Propionibacterium acnes, Pod wpływem mediatorów zapalnych, generowanych przez bakterie, zaskórniki mogą zaognić się do postaci zapalnej. W ten sposób stan zapalny rozprzestrzenia się i powstają głębiej umiejscowione krosty oraz wykwity guzkowo-torbielowate.

Wyróżniamy następujące odmiany trądziku:

• Zaskórnikowy – przeważają zaskórniki otwarte lub zamknięte o rozmiarach 1-3 mm.
• Grudkowo – krostkowy – dominuje proces zapalny, oprócz zaskórników pojawiają się kilkumilimetrowe wykwity o charakterze wyniosłych czerwonych grudek oraz krostek podobnej wielkości.
• Grudkowo – cystowy – zaskórniki, zapalne guzy i guzki, tworzące kanały i podskórne ropne przetoki, ta postać trądziku pozostawia po sobie głęboki, zazwyczaj zanikowe blizny
• Bliznowcowy – bliznowce tworzą się w obrębie wykwitów trądzikowych, po ustąpieniu zmian powstałe blizny przerastają i tworzą się bliznowce, tzw. keloidy
• Piorunujący – ciężka postać trądziku pospolitego, występuje wyłącznie u mężczyzn ok. 15. r.ż. Zmianom trądzikowym towarzyszą ogólne objawy grypopodobne: gorączka, złe samopoczucie, bóle stawowe, leukocytoza

Wywołany, sprowokowany czynnikami zewnątrzpochodnymi:

• trądzik zawodowy – kontakt z chlorem, olejami, dziegciami – stosowane w leczeniu łuszczycy, może wywołać zmiany trądzikowe
• trądzik polekowy – po stosowaniu leków, przede wszystkim po kortykosteroidach, preparatach litu, fenytoiny, bromu, jodu, hormonach androgenowych
• trądzik kosmetyczny – wywołany przez preparaty czopujące ujście mieszków włosowych, mocno kryjące, matujące pudry i podkłady
• trądzik niemowlęcy – wywołany działaniem hormonów przekazywanych przez matkę lub na podłożu złej pielęgnacji
• trądzik samouszkadzający – występuje u osób młodych, związanych z uporczywym drapaniem zmian skórnych

METODY LECZENIA TRĄDZIKU

Postępowanie lecznicze uzależnione jest od postaci trądziku i zróżnicowanego stopnia nasilenia zmian chorobowych. Celem leczenia jest zapobieganie występowaniu nadmiernego rogowacenia skóry, zahamowanie bakterii Propionibacterium acnes, oraz zmniejszenie łojotoku.

W walce z trądzikiem może być zastosowane leczenie miejscowe lub ogólne. Stosowane jest  przede wszystkim w łagodnych i umiarkowanych postaciach trądziku. Większość pacjentów można leczyć jedynie preparatami miejscowymi, jednak nie zawsze jest to skutecznie. Bardzo często metody stosowane w leczeniu miejscowym są elementem uzupełniającym podczas leczenia ogólnego, dzięki czemu efekty są lepsze. Do najczęściej stosowanych preparatów o działaniu miejscowym należą: antybiotyki (klindamincyna, erytromycyna), nadtlenek benzoilu (działa przeciwbakteryjnie, przeciwzapalnie, komedolitycznie), kwas azelainowy oraz pochodne witaminy A.

Antybiotykami najczęściej stosowanymi w leczeniu ogólnym są: tetracyklina, erytromycyna, kotrimoksazol oraz klindamicyna. Działają one przeciwbakteryjnie i silnie przeciwzapalnie, a tetracyklina również przeciwłojotokowo.

Trądzik możemy również leczyć hormonalnie, dotyczy to głównie kobiet z trądzikiem i innymi objawami związanymi z hiperandrogenizmem.

PIELĘGNACJA SKÓRY TRĄDZIKOWEJ

W przypadku występowania trądziku oraz po leczeniu dermatologicznym istotna jest pielęgnacja skóry zarówno w domu, jak i w gabinecie kosmetycznym. W Gdańskiej Klinice Urody dobieramy terapie indywidualnie. Szeroki wachlarz usług oraz wykwalifikowani specjaliści dobierają kurację odpowiednią do stopnia nasilenia choroby.

W naszej ofercie posiadamy peelingi chemiczne amerykańskich marek. Procedura ich stosowania polega na nałożeniu na skórę odpowiednio dobranej mieszaniny związków chemicznych o określonym, dobranym do cery stężeniu. W klinice stosujemy kwas azelainowy, glikolowy, salicylowy, trójchlorooctowy, migdałowy oraz kojowy. Oprócz działania złuszczającego i przeciwzapalnego działają również komedolitycznie, czyli rozpuszczają zaskórniki, zmniejszają nadmiar wydzielanego sebum oraz zwężają pory.

W leczeniu blizn potrądzikowych stosujemy Lasery (CO2 – frakcyjny ablacyjny oraz Emerge – frakcyjny nieablacyjny). Światło lasera powoduje szybkie gojenie się istniejących zmian oraz zapobiega powstawaniu nowych. Działanie polega na tym, że precyzyjnie dobrana wiązka światła wnika w głąb skóry i działając na gruczoły łojowe, ogranicza produkcję sebum. Ponadto światło lasera ma działanie przeciwzapalne, przeciwbakteryjne oraz złuszczające.

Jednym z najbardziej znanych zabiegów wykonywanych w gabinetach jest peeling kawitacyjny. To zabieg wykonywany za pomocą ultradźwięków. Jego efektem jest oczyszczenie skóry i złuszczenie naskórka. Ponadto wibracje ultradźwiękowe usprawniają mikrokrążenie i dotleniają skórę.

Serdecznie zapraszamy Państwa na konsultacje!